Blog? Blog!

Van alle kanten vragen mensen aan me of ik niet eens wat meer zou willen schrijven. Want schrijven was toch mijn ding? Als kind vond ik het al geweldig om verhaaltjes te schrijven. Over konijnen, andere werelden, magische potloden en de belevenissen van een meisje genaamd Dora. De vergeelde typemachineblaadjes liggen nog ergens in een doos op zolder, en elke keer dat ik ze tegenkom bij het opruimen is het opruimen meteen weer voorbij omdat ik ze dan allemaal ga lezen.

Als puber in de kast vrolijkte ik mezelf op door romantische lesbische verhaaltjes mét happy end te schrijven. Als student schreef ik columns voor het blaadje van LHBT-jongerenvereniging DITO, en werd ik redacteur van feministisch tijdschrift LOVER. En toen ik bij kenniscentrum Rutgers werkte, schreef ik voor Sense.info teksten over lichaam, relaties en seks, o.a. voor transgender jongeren.

Eng

Ik weet dat ik een vlotte pen en een goed taalgevoel heb (jeetje, dat ik dat zomaar durf te zeggen), maar toch vind ik schrijven eng. En dat komt juist omdat ik weet dat ik het goed kan, en omdat andere mensen het ook zeggen. Dat maakt me perfectionistisch. Als ik het goed kan, dan moet wat ik schrijf namelijk elke keer geweldig zijn! Dan mag het nooit een keertje suf of saai zijn. Ik moet altijd inspiratie hebben. Ik mag niet met clichés aankomen of onorigineel zijn. Enz. enz.

Meters maken

Ik ben dat perfectionisme en die faalangst een beetje zat en heb daarom, na aandringen van een paar lieve vrienden, besloten om gewoon weer lekker te gaan schrijven. Kan mij het schelen of het wel of niet perfect is, ik ga gewoon meters maken. Dat is ook de boodschap die centraal staat in het boek Writing down the bones van Natalie Goldberg. En in de schrijfcursus die ik aan het volgen ben. Over beide ga ik vast nog veel vertellen op mijn blog.

Het plan

Goed, mijn blog dus. Ik ben van plan om elke week in elk geval één blogpost te schrijven. Om te beginnen. Je weet wel, babysteps. En als dat lukt ga ik het opvoeren. Waar ik dan over ga schrijven? Over alles wat mij bezighoudt. Alles waar ik wel eens gedachten over heb – en aangezien mijn ADD-hoofd nooit stilstaat is dat nogal wat.

Zomaar wat voorbeelden:

• Bioboodschappen, zonnepanelen en leven zonder auto
• Klussen met twee linkerhanden
• Creatief met faalangst
• De Altijd Denkende Draaimolen in mijn hoofd: over mijn ADD-diagnose
• Mijn frustraties en triomfen met yoga en mindfulness
• Een burnout krijgen op je 28e
• De belevenissen van onze bejaarde kat (hoewel ze eigenlijk vooral veel ligt te slapen. Hmm…)
• Ons burgerlijke queer leven als trans-cis lesbisch/bi-achtig feministisch koppel
• Wat ik allemaal vind van transgenderemancipatie
• Hoe ervoor te zorgen dat je elke ochtend opstaat, elke avond naar bed gaat, drie maaltijden eet, je huis geen puinhoop wordt en je het ook nog een beetje leuk hebt.

Ik heb wat te doen de komende tijd!